Gözümü bu sabah grible açtım. Üstüne bide kalkıb buzdolabımızın bozulduğunu gördüm.Üstünden de buzdolabındaki her şeyın bozulduğunu gördüm. Üstünden et, tavuk,balık, yazdan yapdığım yeşil fasulye,patlıcan, biber, kuru fasulyeler çöpe gidince sinirlerim tepemdeydi resmen. Beni kim tuta bilirdi o sinirle acaba? Öyle kötüydüm ki. Ne berbat gün diye içimden geçiriyordum eşim aradı. "Sana kargo gelmiş" dedi. Ne kargosuydu acaba? Kargo gelincede o kadar mutlu oluyorum ki. Mesela biliyorum kargoyla ne gelecek. Kargoyu alarken öyle heyecan geçiriyorum ki,sanki bilmiyorum içerisinde ne var,sanki içinden sihirli deyenek çıkacak, ne istiyon kardeşim evmi,arabamı,altın mı ne istiyosun, tak tuk diye duvara değecek her istediğim gibi olacak o anda sanıyorum :D Hala çocukluğum üstümde :))
Bir anlık anlayamadım ne kargo olduğunu. Sonra dünki kurabiyeler geldi aklıma. Acaba kurabiyelermi geldi düşündüm ve o düşünceyle de eşime "Ne kargosu?" diye sordum. O da bana "Bilmem ki, hayatım. Kahve gelmiş sanırım". Hemen aklıma +Fikri Mühim geldi. O kadar mutlu oldum ki.
Eşim "15 dakikaya eve getiricem" dediğinde oturub resmen çocuk gibi dakikaları saydım :D Yemin ederim saydım. :D Tam 14cü dakikada eşim geldi kargomu bana teslim etti. (Bide anlamadığım bişey vardı ki, bu kargo bana gelmekten eşime gitmişdi :D Onu da dakikalar önce ögrendim ki, eşim kargocuyu kapıda görmüş beni sormuşlar,eşim teslim almış kargomu)
Teşekkür ederim +Fikri Mühim . Ailecek teşekkür ederiz :) Teşekkür ederiz, Nestle ailesi.:)
P.S. Bazı resimler başı aşağı neden oldu anlayamadım. Düzenlemeye çokçalıştım bir türlü olamadı. Resimleri eklemeden de yazıyı yayınlamak istemedim. Olsun :)
Yazıyı okuyan her kese teşekkürler ve sevgiler :)
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder