İzleyiciler

29 Aralık 2014 Pazartesi

Bakın, "asla onu unutamam" dediğiniz hayat böyle işte :)

Bu gün bu yazıya Facebookta bir sayfada denk geldim. Çok ilgimi çekti. Okudum ve düşündüm. Gerçekten de hayat böyle.  Unutulmaz, unutulmayacak denen bir şey yok bana göre. Bu gün sizi içtenlikle acıtan, canınızı yakan, gözlerinizden damla-damla yaş döken o olay her neyse ben bilmiyorum ama en fazla 2 sene sonra yine hatırlayacaksınız, ama inanın ki, bu günki gibi acı gelmeyecek size. Belki de bu günkü acınıza güleceksiniz. Yıllar önce yine sosyal medaya bir cümle okumuştum "Yarın güleceğin acı için bu gün sakın ağlama".
Ne kadar doğru diyor değilmi? Yine de internetten okuduğium bir cümleyi yazayım : " Olmadı" diye sızlandığın duaya gün gelir " iyi ki,olmadı" diye şükr edersin". Belki de şuan bu cümleler size saçma sapan gelir,gülersiniz, "saçmalama" dersiniz. Ama inanın ki, şuan saçmalamıyorum. Saçmaladığım anlar çok fazla oluyor. Benim deli halim akıllı halimden daha çok biliyorum :D Ama şuan akıllıyım saçmalamıyorum. İstenilen acı çekmiş insana sorun aynı benim dediğimi size diyecek. Belki farklı şekilde. Ama aynısı olacak sonuç. İnanın bu böyle. Bu kadar insan birlikte saçmalamış olamaz. Eğer öyleyse yaşasın saçmalamak,yaşasın delilik :D Ayy nerelere gitti konu. Çenem bir açıldımı bir de kapata bilene aşk olsun. A yazınca klavyem Amerikaya kadar gidiyor. Ben yazıyı sizinle paylaşayış en iyisi. O kadar yazdım ki, yazı bile kaldı bir kenara. Yazı Yıldız Tilbeden. Yani Yıldız Tilbenin dediği kelimeler ve o kelimelerin hepsi "Ama evlisin"şarkısına bağlanıyor. Okuyun. Çok güzel.
“Geçen gün kimi gördüm biliyor musunuz? 
Ama evlisin şarkısını yazdığım kişiyi.
Onu düşündüğümde ay yerini değiştirirdi, yıldızlar yerinden kopup hızla yeryüzüne düşerken asılı kalırdı yakın gökyüzünde. Çiçekler konuşur beni teselli ederdi, gözyaşlarımı silerdi yalnızlık. İçimin yangınına su yetmezdi, söz geçmezdi arzularıma, ne tuhaf şu aşk. Anılarıma gittim, döndüm. İçimde kendime karşı acımayla karışık bir şefkat hissettim. ‘yazık sana’ dedim bana ve tebrik ettim kendimi; ondan vazgeçtiğim için, güçlü hissettim, iyi yaptığımı anladım. Ondan sonra hiç aşık olmadım. Hislerim beğeniyi geçmedi. Boşanmış, özgürmüş, yapayalnızmış, üzüldüm onun adına. Hislerim değişmiş. Ona olan aşkımın yerinde yeller bile esmiyor. Ay yerinde, yıldızlar da öyle. Çiçekler suskun, içimin yangını küllükten çıkmış, arzularım yok. Eski bir komşuyu gördüm sanki, taşınmış gitmiş kalbimden. Zaman gerçek bir ilaç, iz bırakmıyor neredeyse. Hem de bedava… İlk defa böyle aşık olmuştum, geçecek derlerdi de inanmazdım, geçmiş. Ben de geçmişim. Şimdi iyiyim, kendimle yalnızlığımın eşliğinde. İşte böyle…”
Yıldız Tilbe

Hiç yorum yok :